گوهرانه

بزغاله‌ای را خدمت پیغمبر اکرم آوردند. ذبح کرد و فرمود: هرکس گوشت می‌خواهد بیاید.» فقرای مدینه به سوی خانه‌ی پیغمبر به راه افتادند. پیغمبر به هر کدام یک تکّه داد. بعد که همه رفتند، فقط یک کتفِ آن مانده بود. یکی از ن پیغمبر عرض کرد: یا رسول اللَّه! بزغاله‌ای به این بزرگی رفت؛ همین کتفش ماند!؟»
 
پیغمبر فرمود: همه‌اش ماند؛ فقط همین کتفش است که می‌رود.» یعنی می‌خوریم، از بین می‌رود و تمام می‌شود؛ امّا آنچه که دادیم می‌مانَد. [بیانات رهبری در تاریخ ۱۳۷۳/۰۶/۲۹]